De top tien Hebreeuwse woorden voor liefde

Liefde, zoals alle dichters zullen beamen, is een moeilijk iets.


Dit is voornamelijk zo omdat de moderne mens de liefde als een gevoel ziet, en gevoelens alle kanten op kunne vliegen, van eeuwig warm tot steenkoud het volgende moment.

De discussie over de aard van liefde is belangrijk voor theofielen omdat God liefde is (1 Johannes 4:8) en discussies over de aard van liefde zijn daarom ook discussies over de aard van God.

Is God een gevoel? Geeft God je vlinders in je buik? Wij van Abarim Publications denken van niet...

De Hebreeën vonden dat het hart boven alles "arglistig" is (Jeremia 17:9)  en schijnen liefde gezien te hebben als een handeling ongeacht emoties. Dat wil niet zeggen dat de Hebreeën niet dezelfde gevoelens hadden als wij waneer we liefhebben, verliefd worden or de liefde bedrijven, maar het wil wel zeggen dat als je het woord "liefde" in de Bijbel tegenkomt, je waarschijnlijk het verkeerde woord onder ogen hebt.

Het is alom bekend dat het Grieks verschillende woorden heeft voor liefde maar het Hebreeuws, zoals gebruikelijk, ligt zwaar voor op het Grieks. Hier zijn onze (ongeveer) tien favoriete Hebreeuwse woorden voor liefde (en volg de linken naar de bijbehorende -- Engelstalige -- artikelen in onze online woordenboeken).

אהב

Het werkwoord אהב ('aheb) wordt doorgaans vertaald met houden van of liefhebben, maar de nadruk van dit werkwoord ligt op verbonden zijn of aangetrokken worden, en dat in de mechanische zin van het woord (als een magneet en een spijker).


Ons woord wordt gebruikt om de verbondenheid van een ouder naar een kind te beschrijven, maar nooit van het kind naar de ouder (zoals elke ouder weet houden ouders kinderen in de gaten maar kinderen niet de ouders).

Dit soort magnetische aantrekking kan natuurlijk ook voorkomen tussen een man en een vrouw, maar ditzelfde werkwoord wordt ook gebruikt om uit te leggen hoe een man er bij komt om iemand te verkrachten (Genesis 34:3, 2 Samuel 13:1).

De logische antithese van ons woord is het werkwoord שנא (sane'), dat haten betekent. Maar, frapant, dit werkwoord is identiek aan het werkwoord dat slapen betekent. Slapen wordt in de Bijbel vaak gebruikt in de zin van geen aandacht hebben of afstandelijk zijn (Mattheus 26:40), en dat suggereert dat ons werkwoord אהב ('aheb)  voornamelijk te doen heeft met aandacht hebben of intiem zijn.


חסד

Het werkwoord חסד (hasad) is er de reden van dat we in de Bijbel merkwaardige woorden zoals "goedertierenheid" tegenkomen.

Blijkbaar is dit woord ooit begonnen als term waarmee een soort economische en emotionele loyaliteit onder vrienden en family werd uitgedrukt, maar is toen in advokatenjargon opgenomen als een werkwoord dat het maken en onderhouden van een formeel contract beschrijft.

Maar waar in onze moderne wereld het woord contract doet denken aan het houden van wetten en regels, en gevangenisstraf voor overtreders, heeft het Hebreeuwse woord חסד (hasad) voornamelijk te maken met menselijk fatsoen en alliantie.

רחם


Het werkwoord רחם (raham) drukt een soort van toegewijde liefde uit: een éénrichtingsverkeer van hulp- of aandachtverlening.

Dit woord wordt vaak gebruikt om de toewijding van een ouder naar een kind te beschrijven en dientengevolge ook dat van God naar de mens toe.



ידע

Het werkwoord ידע (yada') betekent weten of kennen maar het wordt ook gebruikt in de zin van de liefde bedrijven. Vandaar dat de Statenvertaling vertelt dat Adam zijn vrouw (be)kende, waarop zij zwanger werd (Genesis 4:1).

Dit wordt vaak uitgelegd door te sugereren dat een man niet weet hoe een vrouw eruit ziet tot aan de huwelijksnacht, maar dat is preutse nonsense. Isaäk en Rebekka waren publiekelijk "lol aan het maken" (het gebruikte werkwoord is צחק, shahaq) en wat dat precies inhoudt is niet duidelijk maar Abimelech kon eruit opmaken dat ze getrouwd moesten zijn geweest (Genesis 26:8-9).

Bernini's de Extase van Theresia

In een veehoudende samenleving, waar dieren vrijuit kunnen paren en sexuele "revoluties" nog niet hebben plaats gevonden, is iedereen zonder reserveringen bekend met de sexuele kant van het leven. Het blijkt zelfs dat onze voorouders in de gaten hadden dat aanbidding en sexuele extase door dezelfde hersengebieden worden verwerkt.

In andere woorden: het maakt voor ons brein niet uit of we de liefde bedrijven met onze echtgenoot of met God.

Via copulatie wordt leven doorgegeven aan de volgende generatie en veel commentatoren hebben opgemerkt dat copulatie daarom een ultiem heilige daad is.

Het is onderdeel van een ondeelbaar pakket dat ook

It's part of a indivisible package that also contains a lifelong commitment to spouse and offspring, and it's no literary mystery why in the Bible the relationship of God and man is so often metaphorized as a marriage.

Since a marriage is consummated when the husband inserts his member into the woman's facilities, the appearing of the "כבד (kabed) of the Lord" into the tabernacle is laden with sexual phraseology.

דוד
The derivatives of the verb דוד (dawad, hence the name David) are commonly translated with 'beloved'. But most fundamentally these words probably have to do with a slow, caressing movement or else the act of containing something precious.

Our verb seems etymologically akin the verb ידד (yadad), which also means to love, and which in turn appears to be kindred to the word דד (dad), meaning nipple or breast.

This latter word clearly expresses the whole spectrum of the verb  דוד (dawad) as one's ample breasts can be both a target to a calid husband, and the body part that contains nutrients for a baby.

יד
Here at Abarim Publications we roguishly surmise that the verb ידד (yadad) may just as much have reminded a Hebrew audience of the word דד (dad), meaning nipple as of the word יד (yad), meaning hand.


Obviously, the hand would be instrumental to the male contribution to afore insinuated fondling, is expected to move with tenderness and is evenly amply equipped to contain something.

It should be noted that where in English similarities like this have no real value, in Hebrew they are among the most fundamental principles of ancient information technology.



ידה
The best part of all this is that the verb that describes the act of throwing hands in the air out of a celebration of joy is ידה (yada), which is commonly translated with to praise.

This verb in turn lies at the base of the name Judah, and thus the ethnonym Jew.

Ergo: the Jews are not only the Praisers, they are also the Ecstatic Lovers, as well as the Breast with which God fed humanity in its infancy (Genesis 12:3, Hebrews 5:12-15, 1 Peter 2:2).