Game of Thrones, de Bijbel en JUDGED

Er is nogal een gedoe in Christelijke sferen over dat Game of Thrones te geweldadig zou zijn, of erger nog: te bloot! Maar wat een onzin. Het enige dat Games of Thrones heeft en de Bijbel niet is een dwerg (Paulus en Zaccheus niet meegerekend).

Tyrion Lannister, ofwel De Dwerg, staat op de voorgrond direct onder the letter M van GAME

Wij van Abarim Publications vinden vervolgens dat we maar eens een gloedje nieuwe Bijbel serie moeten gaan pluggen, en voor de verandering eentje die niet vol zit met blanke fotomodellen, maar met de figuren die echt in de Bijbel voorkomen.

We zouden het JUDGED (VEROORDEELD) kunnen noemen. Het zou wel eens het bloederigste en blootste programma uit de TV geschiedenis kunnen worden. Met een Televizierring voor alleen al de Paradijs aflevering! Denk je eens in wat een bloed en borsten we zouden kunnen laten zien in de periode voor de zondvloed. Haha! Wegwezen Darren Aronofsky!

David met het hoofd van Goliath
M. Caravaggio

De aflevering over het boek Richteren zal natuurlijk een dubbelaar moeten worden, met wekenlang advertenties waarin we mensen waarchuwen dat ze hun kinderen in bed moeten stoppen voor dat de uitzending begint. Extra aandacht zal uitgaan naar de vernietiging van de steden van de vlakte en natuurlijk de wreedheden in Gibea.

En stel je voor hoe we Abimelech te keer kunnen laten trekken tegen Shechem, of Jephtha tegen zijn dochter. En ken je dat verhaal van de roof van de maagden van Shilo nog? Dacht het wel.

De langverwachte incest special zouden we kunnen laten beginnen met de vermelding dat Sara in feite de halfzus was van haar echtgenoot Abraham. Dan hebben we natuurlijk Lot die dronken als een lor zijn eigen twee dochters bezwangerde, en Juda die zijn schoondochter te grazen nam (of nog beter: in beide gevallen was het andersom: de vrouwen waren de initiatiefnemers).

David's zoon Amnon verkrachtte zijn halfzus Tamar, en nu we het toch over verkrachting hebben: we moeten natuurlijk Shechem's verkracthing van Dina ook laten zien, vooral omdat haar uitstekende broers Levi en Simeon's vervolgens Shechem's hele stadje hebben uitgemoord.

Bathsheba's toilet
C.C. van Haarlem

In de aflevering waarin we de vijf zonen van Merab over de kling jagen kunen we misschien de onfortuinlijke Lydia Bixby vermelden voor wat relevatie.

De aflevering over Isaac en Rebekka en die van David en Bathsheba worden zondermeer likkebaardend voor de vojeuristiche minderheid onder ons geprojecteerde publiek, en met wat smaakvol licht en dergelijke kunnen we gegarandeerd pure porno op de TV krijgen als we met de Hooglied-aflevering aankomen.

De aflevering(en) over het Nieuwe Testament zouden zich natuurlijk in de decadente Romeinse periode afspelen, maar van de opstanding van Lazarus en de duizenden opstandelingen toen Jezus stierf kunnen we een reuzeleuk Zombie Apocalypse spektakel maken. Een soort van The Walking Dead meets Gladiator.

Gibson heeft de standaard gezet voor pseudo-religieuze torture-porn, en we willen natuurlijk niet met een namaak gedoetje komen, dus misschien kunnen we ons meer richten op de theologische effecten van de dood van Jezus. Daarmee kunnen we JUDGED (VEROORDEELD) een psychotisch tintje geven dat Games of Thrones maar amper heeft.

Matteus 27:52-54

En stel je toch eens voor wat voor gruwelijkheden we kunnen laten zien in de laatste aflevering: JUDGED - JUDGEMENT DAY (VEROORDEELD - HET LAATSTE OORDEEL)

Ik zou de producenten van te voren waarschuwen om weg te blijven van kleine rooie duiveltjes die mensen komen prikken met hooivorken. Dat beeld heeft niemand meer, en we zijn geen komedie aan het maken. Dit is serieuze horror.

In plaats daarvan zouden we een typische Gewone Man kunnen volgen als hij langzaam maar zeker begint te merken dat zijn dagelijkse leventje steeds bleker aan het worden is. Alsof de wereld om hem heen op een scherm word geprojecteerd, en het signaal steeds zwakker wordt.

Paniek grijpt hem bij de keel als hij begint te begrijpen dat hij van alles en iedereen af aan het drijven is. En op een dag vindt hij zichzelf (schreeuwend, natuurlijk, maar zonder geluid) in een onbegrensde duisternis, zonder een enkel kenmerk, helemaal alleen, met als enige zekerheid dat hij nooit meer een ander mens zal ontmoeten, of een ander dier, of een ander ding. En dat dit nooit meer overgaat.

Hij heeft niets om zijn ogen op te richten. Zijn herinneringen zijn niet te onderscheiden van verzinsels. Hij verliest zijn geloof in realiteit, en kan niet langer vertrouwen dat zijn wereld ooit echt heeft bestaan. Is hij werkelijk een mens? Hij kan net zo goed een wezen zijn dat ontstaan is door willekeurige krachten, dat is gaan fantaseren en zo zichzelf, zijn vrienden en familie in elkaar geflanst heeft. Op een fantasie-aarde, onder een verzonnen zon.

Hij heeft het misschien allemaal verzonnen. Maar er is geen licht meer en hij kan niet langer controleren hoe zijn lichaam eruit ziet. Zijn gevoelens zijn misschien ook alleen maar verzinsels.

En als de camera voor de laatste keer uitzoomt, zien we de arme Gewone Man steeds kleiner worden in een ocean van leegte die steeds groter wordt.

Prachtig! Dramatisch muziekje. Aftiteling, en direct door naar een vet reklameblok.

Ik zie de Gouden Rozen al in hun vaasje staan.